NIEBIESKI ROWER  i  TO TU
  » sztuka, antyki i galeria na Starym Rynku w Bielsku-Białej

 

Edward Biszorski
"Cztery Gracje"
40 x 50 cm (z oprawą 60 x 70 cm)

sprzedane

Edward Biszorski

"Cztery Gracje"


  • 40 x 50 cm (z oprawą 60 x 70 cm)
  • olej / płyta
  • sygn. p.d.

 


Edward Biszorski (ur. w 1909 r. w Skoczowie, zm. w 1995 r. tamże) - absolwent Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie. Dyplom na Wydziale Malarstwa Dekoracyjnego otrzymał w 1934 r. w pracowni Jana Bukowskiego. Między 1935 a 1939 r. studiował malarstwo sztalugowe u Tadeusza Pruszkowskiego i grafikę artystyczną u Stanisława Chrostowskiego.

Jako żołnierz brał udział w kampanii wrześniowej w 1939 r., służył w 5. Pułku Strzelców Konnych w Żółkwi, został jeńcem, wcielono go do Wermachtu, później walczył jako partyzant Envera Hodży, należał do II Armii Ukraińskiej.

Słynął z zaangażowania w życie społeczne i miłości do gór, był animatorem życia kulturalnego. Na przełomie lat 50. i 60. odbył podróż po Azji, Afryce i Europie. Zajmował się malarstwem sztalugowym, ściennym, grafiką użytkową i artystyczną, głównie w technice drzeworytu langowego i linorytu. Był autorem ponad 400 obrazów olejnych i akwareli, kilkuset rysunków, szkiców i plakatów i około 150 drzeworytów.

Do tematyki jego prac należą górski pejzaże i góralskie legendy, którymi był zafascynowany tak bardzo, że na fasadzie budynku, w którym mieszkał wyrył wizerunek beskidzkiego zbójnika Ondraszka w towarzystwie niedźwiedzia i orła. W swoich dziełach poruszał też kwestie związane z trudem codziennej pracy oraz wiejską i małomiasteczkową obyczajowością.

Autor wielu polichromii w kościołach na terenie Śląska Cieszyńskiego i Górnego oraz fresków w budynkach użyteczności publicznej. Niektóre z jego obrazów śmiało mogłyby rywalizować z malarstwem europejskiej awangardy i zdobić ekspozycje prestiżowych galerii.

Z wiekiem jego wzrok pogarszał się tak bardzo, iż pod koniec życia malarz był już niemalże niewidomy. To nie powstrzymało go od podejmowania nowych wyzwań artystycznych. Jego zapał i potrzeba tworzenia były zbyt silne, aby mógł on zrezygnować z nowych projektów. Przygotował kilkanaście wystaw indywidualnych na terenie Polski i Czechosłowacji. Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in. II nagrodę za witraż kościoła św. Agnieszki w Krakowie i I i II nagrodę za drzeworyt z okazji 700-lecia Bielska-Białej. Uhonorowany "Sztalugą Juliana Fałata" i Nagrodą Morcinka.